Met de corona crisis zijn we plots allemaal getroffen in onze kwetsbaarheid.  Als je al niet besmet bent met het virus, dan ben je in ieder geval getroffen door de beperkende maatregelen.  Je bent een groot stuk van je vrijheid kwijt doordat je niet meer kan gaan en staan waar je wil.  Je bent beperkt in je mogelijkheden omdat bepaalde dingen die vroeger evident waren niet meer kunnen. 
Misschien zijn er familieleden die je nu nauwelijks of helemaal niet meer kan contacteren.

Velen van ons ervaren nu heel wat stress.
Hierbij komen heel wat emoties op: eenzaamheid, angst, onzekerheid, twijfel, boosheid, verdriet, verlangen, onmacht, wanhoop, …
Ook kan je meegenomen worden door gedachtenspiralen: hoe lang zal dit nog duren?  Wat als ik of iemand van mijn gezin besmet geraakt?  Wat met de plannen die ik de komende maanden had?  Zal ik mijn job kunnen houden? Hoe kan ik uit die eenzaamheid ontsnappen?

De heftige emoties en de gedachten kunnen je meesleuren, waardoor het allemaal onoverkomelijk lijkt.

Hoe kan je hiermee omgaan?